Powstała ze skrzyżowania 'Stanley’ x 'Weymouth’. Wprowadzona do uprawy towarowej w 1952r.
Krzew Earliblue
Rośnie silnie, ma koronę wzniesioną, pędy sztywne. Liście średniej wielkości, ciemnozielone. Charakteryzuje się dużą odpornością na mróz. Czasami słabo zawiązuje owoce.
Owoce Earliblue
Zebrane w grona średniej wielkości, dość luźne. Jagody duże lub bardzo duże, lekko spłaszczone, jasnoniebieskie, bardzo jędrne, aromatyczne i smaczne. Kiedy osiągają pełnię dojrzałości, nie pękają w czasie deszczowej pogody. Blizna poszypułkowa średniej wielkości.
Pora dojrzewania Earliblue
Jagody dojrzewają bardzo wcześnie, w naszych warunkach około połowy lipca, dość równomiernie. Zbiór może być wykonywany jednorazowo, tym bardziej że po dojrzeniu długo nie opadają. Przedwcześnie zebrane owoce są kwaśne i mało aromatyczne.
Wartość użytkowa Earliblue
Odmiana najwcześniej (po 'Weymouth’) dojrzewająca w warunkach klimatyczno-przyrodniczych Polski. Jagody nie pękają po długotrwałym deszczu. Odmiana zaliczana do trudnych do rozmnażania wegetatywnego przez sadzonki półzdrewniałe; pędy powinny być pobierane, gdy są jeszcze zielone i dopiero zaczynają drewnieć.
Źródło: Borówka wysoka – Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne